Kolejne podboje
Podbój Wejów
Większy problem stanowili Etruskowie z potężnego i pobliskiego miasta-państwa Wejów, którzy starali się utrzymać kontakt z Kampanią poprzez latyńskie miasto Fideny, leżące na północny-wschód od Rzymu. W 428 r.p.n.e., po ciężkich walkach, Fideny wspomagane przez Weje zostały jednak zdobyte przez Rzymian. Wówczas Rzym przystąpił do ostatecznej rozprawy z obleganymi przez 10 lat Wejami i zburzył je. Terytorium potężnego etruskiego miasta zostało włączone do Rzymu. Dzięki temu stał się on największym państwem w środkowej Italii. Zniszczenie Wejów odbyło się przy biernej postawie innych ośrodków etruskich. W tym czasie Rzymianie ułożyli sobie przyjazne stosunki z Caere, innym bogatym państwem etruskim.
Złupienie Rzymu przez Galów
Połączone wojska rzymsko-etruskie nie potrafiły jednak przeciwstawić się plemionom galijskim, które najechały Italię z północy, docierając do Rzymu. W 390 r. doszło do przegranej bitwy pod Clusium, a później nad rzeczką Allią. W następstwie przegranych przez Rzymian bitw Galowie złupili ich miasto, lecz szybko wycofali za cenę okupu, osiedlając się jednak stopniowo w północnej Italii, nazwanej odtąd przez Rzymian Galią Przedalpejską. Przez następne dwa stulecia wyruszali stąd na południe w poszukiwania łupów. Klęska galijska na kilkadziesiąt lat powstrzymała ekspansję Rzymu, który na nowo musiał odbudować prestiż i lojalność wśród okolicznych plemion.
